لرستان (پانا) - فریده اسدی، معلم و مدیر دبستان شهدای مرصاد با سال‌ها خدمت صادقانه، نه‌تنها به تعلیم دانش‌آموزان می‌پردازد بلکه با حمایت‌های بی‌دریغ خود به بهبود شرایط زندگی آنها نیز کمک می‌کند. او نمادی از ایثار و امید برای دانش‌آموزان و جامعه است.
شهرکرد (پانا) - معلمی فداکار در استان چهارمحال و بختیاری با اندیشه «هر شخصی می تواند زندگی را به شخص دیگر هدیه دهد» ۲۵ میلیون تومان وام را برای آزادی یک زندانی در استان چهارمحال و بختیاری به ستاد زندان شهرستان شهرکرد هدیه کرد.
بوشهر (پانا) - معاون آموزش ابتدایی اداره کل آموزش و پرورش استان بوشهر با حضور در محل خدمت معلم فداکار، مرضیه صمدیان‌مطلق از وی تقدیر و تجلیل به عمل آورد.
اصفهان (پانا) - مدیر دبستان نیکان شهرستان فریدن اصفهان با وجود پای شکسته و گچ‌گرفته در مدرسه حاضر شده و فعالیت‌های روزمره و وظایف خود را با شوق و اشتیاق به دانش‌آموزان انجام می‌دهد.
تهران (پانا) - داستان فداکاری معلم کازرونی که با کمک به دانش‌آموز نیازمند خود و مادری‌کردن برای او به تعلیم و تربیت معنای واقعی بخشید، قصه دلنشینی است که امروز روایت خواهیم کرد.
اصفهان (پانا) - معلمی که با صبر و شکیبایی ستودنی خود، هر صبح پنجشنبه بچه‌ها را به کتابخانه عمومی «علامه ملامحمد زمان» نوش‌آباد برده و برای آنها کتاب‌های داستان کودکانه را روخوانی می‌کند.
کرج (پانا) - آموزگار مدرسه امام مهدی (عج) محمدشهر ناحیه 3 کرج از آن دست معلمانی است که همچون بسیاری دیگر از همکارانش در دوران کرونا، خدمات فداکارانه‌ای نسبت به شرایط خاص دانش‌آموزان داشته است. فداکاری از جنس مادرانه برای قوت قلب شدن دانش‌آموز بیمارش.
کرج (پانا) - آموزگار مدرسه قائم یک شهر کرج که زندگی خود را وقف دانش‌آموزان کرده است گفت وقتی شغل معلمی را انتخاب کرد با خود گفت می‌تواند تغییر ایجاد کند و در مسیر حل مشکلات دانش‌آموزان قدم بردارد، مشکل آنها مشکل خودش هم است و تا جایی که در توانش باشد سعی می‌کند به آنها کمک کرده و کلاسی شاد و پربار را برگزار کند.
اصفهان (پانا) - یک آموزگار نجف‌آبادی با بازی نقش رفتگر باعث شد یکی از دانش‌آموزانش به‌خاطر شغل پدرش خجالت نکشد و از ترک تحصیل منصرف شود.
تهران (پانا) - ماشین ترمز بریده بود! زنجیر چرخ پاره شده بود و راهی لغزنده و برفی پیش رویم بود. گویی در آن جاده دوست‌داشتنی که هر روز مرا به نقطه‌ای که عاشقش هستم می‌رساند به انتهای مسیر زندگی‌ام رسیده بودم.» این‌ها را می‌گوید و آهی می‌کشد. بارها در آن جاده دچار مشکل شده است. خودش می‌گوید که اگر اهالی روستا نبودند، شاید او در آن برف و بوران سرنوشت ناخوشایندی نصیبش می‌شد.
